Vanavond, 15 april, zetten we onze weg verder richting Les Baux de Provence.
Dankzij de goede raad van Ulysse rijden we probleemloos voorbij Avignon. Ruim op tijd komen we aan op onze bestemming zodat we nog een mooie avondwandeling kunnen maken in de smalle steegjes, die er op dit uur helemaal verlaten bij liggen.
Een ontmantelde vesting, hoog genesteld in de rots met een prachtig uitzicht op een landschap van stenen en garrigue. Majestueus erfgoed...
En net op dat ogenblik vernemen we het nieuws over de tragische brand in Notre-Dame de Paris... een erfgoed in vlammen!
Op aanwijzingen van Surmjolk brengen we de nacht door op een prachtige plek met een panoramisch uitzicht op les Baux en les Alpilles. Omringd door onzichtbare everzwijnen...
Dinsdag. Om 9 uur staan we voor de "Carrières de Lumières" waar dagelijks de show "Van Gogh, la nuit étoilée"wordt vertoond. We waren gewaarschuwd: je moet vroeg aankomen om de lange wachtrijen te vermijden. Inderdaad, achter ons groeit de file...
Eenmaal binnen in deze oude steengroeve met zijn enorme hal, trappen, verborgen hoekjes, tussenverdiepingen.. worden we verrast door een magische show. Op de kalkstenen muren waar de contouren van de losgetrokken steenblokken nog merkbaar zijn, wordt een visuele show vertoont die je onderdompelt in het universum van Van Gogh. We duiken in gigantische schilderijen, gedeconstrueerd en heropgebouwd, op de tonen van muziek. Het is een fascinerende, sublieme ervaring zowel voor de ogen als de oren.
Sommige scènes uit de film van Jean Cocteau, "The Testament of Orpheus", werden in deze steengroeve gefilmd. Er is een kleine projectiezaal ingericht, waar het leven en het werk van Cocteau worden voorgesteld.
Een koffietje later verlaten we deze merkwaardige plek. De opstopping buiten is enorm, net als de files toeschouwers...
Een mooie route met uitzicht op Les Baux leidt ons naar Fontvieille. Ah! deze wegen omzoomd met platanen, wat een genot! De molen van Daudet - die in werkelijkheid waarschijnlijk niet de molen van Daudet is, maar dat is een ander verhaal - is "the place to be". Herinneringen aan mijn kindertijd, "Les Lettres de mon moulin", "La chèvre de Monsieur Seguin"... en een souvenir van een vorig verblijf waar nog geen betalende parking was en waar we de nacht aan de voet van de molen hadden doorgebracht!
Zoals elk groot dorp en stadje in deze regio heeft Fontvieille zijn arena ... en een typische wijk, de Planet, een oude steengroeve waar de huizen zich nestelen in holtes die gehouwen zijn in de rots.
Richting Arles.
De Gehry-toren in aanbouw, ontworpen door de architect van het Guggenheim Museum in Bilbao, domineert het landschap. Je ziet de toren van ver, Ulysse had het ons verteld. Een mozaïek van duizenden roestvrijstalen modules speelt met het licht. Vanaf de top moet je de vlakke Camargue zien!
Het is moeilijk parkeren in Arles. We steken de Rhône over op de brug Trinquetaille en parkeren in de wijk met dezelfde naam. Van daaruit is het stadscentrum gemakkelijk bereikbaar: gewoon terug de Rhône over.
Arles moet je te voet ontdekken. Het stadscentrum is autovrij. Arles is een kunst- en geschiedenisstad: de stedelijke ruimte bewaart sporen uit de Oudheid, de Romeinse periode, de Middeleeuwen, de Renaissance... De kleine straatjes zijn aantrekkelijk, we dwalen er graag door.
Het hangt in de lucht: Pasen nadert en daarmee de jaarlijkse Feria. Rond de arena zijn de loketten open, de plaatsen voor de corrida's en andere stierenspelen verkopen als warme broodjes. We besluiten om ticketten te kopen voor de "course camarguaise" van vrijdag.
Op het terras van het notoire Café de la Nuit, met de gele façade van Van Gogh's schilderij, nippen we aan onze witte wijn maar ondervinden toch dat ondanks heel wat bekendheid het niet direct de meest aangename plek is....
Tot vrijdag, Arles! Ondertussen trekken we verder, naar de Camargue.
Wordt vervolgd
