Ardèche, aan de kant van de Cévennes.
Vandaag is het Paaszondag. 's Avond komen we aan in Les Vans na een lus met uitzicht op de kloven van de Chassezac.
Daarna rijden we richting Banne, een paar kilometer verderop. Het dorp domineert met trots het weidse landschap. Voor het avondmaal zitten we in de Auberge de Banne, op het gezellige dorpsplein... We slapen bij de kerk met een prachtig zicht op de Cévennes. Ah, die kerken toch die heel de nacht door luiden! Om 7 uur, 2x7 + 3x3 = 23 slagen om ons te zeggen dat het tijd is om op deze Paasmaandag uit de veren te komen.
Even later zijn we aan het bos van Paiolive. Een prachtig, magisch, sprookjesachtig bos... Hier heeft de tijd de bomen met donzig mos bedekt en vreemde vormen in de steen gehouwen: de leeuw en de beer die in een eeuwigdurende omarming verstrengeld lijken, de gorilla, de olifant en andere fantasieën, het doolhof...
Meer naar het noorden maken de olijfbomen plaats voor de kastanjebomen. De moerbeibomen, die ooit de rijkdom van de regio hebben gemaakt, zijn bijna verdwenen.
We volgen een mooie weg, die de Ardèche Cévenols doorkruist, daarna wordt de baan smaller, tot de ruige, wilde, dunbevolkte hoogvlakte.
In de namiddag komen we toe in de "Demeure du Chaos", in Saint-Martin-au-Mont d'Or.
Twintig jaar bestaan, bedreigd met sluiting, maar toch nog open dankzij een rechterlijke beslissing en nieuwe wet op de vrijheid van artistieke creatie. Paul is enthousiast, ik zit met een gemengd gevoel.
"Praat over mij, goed of slecht, het maakt niet uit, als je maar over mij praat," zeggen ze in het Frans. Een principe van de marketing...
Wat provocatie en schandaal, dat kan voordeel brengen. De plek is vreemd, met zijn kleurrijke gevel vol graffitis en slogans, en contrasteert in de bourgeois omgeving van de Mont d'Or. Je kunt er niet naast kijken.
Trouwens, er is hier veel volk vandaag, op Paasmaandag. Een '"factory"', een kunstenaarsresidentie, een openluchtmuseum, gratis, tientallen slogans op de muren, creaties uit de hersenen van een gekke collectief: de "Demeure du Chaos" is "een zwart kunstwerk die zich voedt met de alchemistische chaos van onze 21ste eeuw ", beweert de maker, Thierry Ehrmann, ietsje megalomaan.
Na een klein opzoekwerk kom je te weten: hij is een van de 400 grootste fortuinen van Frankrijk. Bedrijfsleider en kunstenaar. Multi-miljonair. Dit gebouw biedt onderdak aan zijn bedrijven: Artprice, beursgenoteerd, informatieleverancier, de grootste database over kunst in de wereld die de gegevens van 2900 veilinghuizen verwerkt, en de groep Serveur, waarvan 900 servers opereren vanuit de kelder om "de kennis over de wereld te verspreiden via internet". Ik heb mijn twijfels over de bedoelingen van deze onderneming... Een alternatieve plaats? of een publiciteitsstunt?
Park4Night brengt ons langs de Saône voor de nacht. En madame Yvette bevestigt: langs de jeu de boules-baan, voorbij het restaurant Chez Bibet, aan de linkerkant... je zal zien, het is daar mooi. En ja! het is een mooi plekje. Hier wordt er op forel en snoekbaars gevist. En het water stroomt hier langzaam, net als de tijd.
We moeten terug naar het Noorden.
's Avonds zijn we bij het Lac du Der. Eerst naar het toerismebureau alvorens een plaatsje te zoeken aan de noordelijke rand van het meer, op de site van Nuisement. Terwijl de een aan het fietsen is, begint de ander te schrijven.
Deze woensdagavond moeten we thuis zijn, maar het geeft ons alle tijd om rond het meer te fietsen, 38 km fietspaden, grotendeels verharde. We nemen een pause op de site van Giffaumont, met het mooie wandelpad.
En we komen terug langs de dijk op het meer, half onder water in dit winderige weer.
Weer enkele prachtige landschappen ... en onze reis zit erop!
(Einde)
