Wir fahr'n fahr'n fahr'n auf der Autobahn
Vor uns liegt ein weites tal
Die sonne scheint mit glitzerstrahl
Die fahrbahn ist ein graues band
Weisse streifen, gruener rand
Jetzt schalten wir das radio an
Aus dem lautsprecher klingt es dann:
Wir fahr'n auf der Autobahn...
In de sporen van Kraftwerk rijden wij kilometers snelweg door het voormalige Oost-Duitsland. Tijd genoeg om naar de andere voertuigen te kijken, hun nummerplaten, hun herkomst. De centrale figuur op de Autobahn is de Poolse vrachtwagen. Honderden Poolse vrachtwagens.
Na Bremen stoppen we in Sittensen, een klein stadje in Nedersaksen. Een leuke plek om de nacht door te brengen, niet ver van het Handwerkermuseum, de Wassermühle en het Heimathaus. (N 53°16'35'' E 9°30'26'')
Vrijdag 17/9
Hamburg verschijnt aan de horizon, zijn enorme haven, zijn woud van kranen en bovenloopkranen, de containerschepen op doorreis, zijn historische pakhuizen en eindeloze wegwerkzaamheden, de tunnel onder de Elbe. Het is de toegangspoort tot Scandinavië.
De rit door Denemarken over de snelweg is nogal eentonig. In de namiddag komen we aan in de haven van Hirsthals, waar we vanavond de veerboot zullen nemen. We boekten de overtocht dezelfde dag nog op internet, voor 72€, op de website van DirectFerries.
De ferry is voorzien om 20u45, we hebben dus de tijd om rond te dwalen in het slaperige havenstadje.
Kort na middernacht ontschepen we in Kristiansand. We zijn bij de laatsten in de rij, het duurt bijna een uur om de terminal te verlaten, vanwege de Covid controle. Dan is er nog de douane. De douanebeambte vraagt ons: sigaretten? alcohol? Ja, drie cubi's wijn. Ok, goede reis!
Rond 1u30, komen we aan in Søgne, op een heel mooi plekje, we zullen het merken als we wakker worden: we staan op de parking van de kleine jachthaven, met zicht op zee. (N 58°4'33'' E 7°48'36'')
Zaterdag 18/9
Sinds Duitsland vindt Paul zijn versnellingspook erg los. Het moet "de schakelbolletjes" zijn, denkt hij. Hij heeft reserveonderdelen in de bagage. Misschien is het beter om naar een VW garage te gaan om het te laten controleren. In Mandal is alleen de verkoopruimte van de VW-garage open, niet de werkplaats. Ja, het is zaterdag.
In Vigeland, een mooi standbeeld op een rotonde.
We rijden verder naar Lindesnes en zijn vuurtoren, de meest zuidelijke van Noorwegen. Rond de vuurtoren ligt een netwerk van loopgraven en bunkers waar je in kunt lopen.
Van daaruit is het uitzicht op de grijze zee, de winderige kustlijn, de eilandjes en de rotsen prachtig. De sfeer is wild. De zuidkust van Noorwegen ligt op dezelfde hoogte als het noorden van Schotland.
Vanaf de parkeerplaats van de vuurtoren zijn er een paar wandelingen, niet erg lang en goed gemarkeerd. Wandelschoenen en een windjack zijn essentieel! Onderweg een vergezicht naar zee en een blik naar de planten: heide, korstmossen, solidago, moeraswrattenkruid, duivelsbaard, diffuse bies... wat een mooie namen! Dank u PlantNet! Overal baant de vegetatie zich een weg tussen de rotsen.
Richting Flekkefjord. Niet ver van het stadje, aan de rand van een meer, op een kleine parkeerplaats, strijken we neer voor de nacht. (N 58°18'50'' E 6°41'12'').
Zondag 19/9
Buiten seizoen is Flekkefjord, tussen de zee en de bergen, een mooi rustig stadje - zelfs verlaten op deze zondagmorgen. Alles is gesloten, zelfs het toerismebureel. Een wandeling naar de haven en de zogenaamde "Hollandse" wijk, met zijn witgeschilderde houten huizen.
Een beetje sightseeing op de terugweg naar Lyngdal, via Vestbygd en Farsund. De kust is prachtig. In elk dorp aan het water, de roodgeschilderde boothutten.
We stoppen op een oude weg langs de fjord, nu vervangen door een tunnel. Fietsers, het is goed om te weten: vaak worden de tunnels "verdubbeld" door de oude weg, zodat je je leven niet hoeft te wagen!
(N 58°7'43'' E 7°1'14'')
Maandag 20/9
De VW garage in Mandal kan ons om 13 uur helpen. Geen groot probleem. Het kost ons 123€.
Ik boek het ticket voor de ferry die ons van Lauvvik naar Lysebotn zal brengen. Het zal pas voor woensdag zijn, geen plaats eerder...
Een goed uur later zijn we weer op weg, richting de zuidkust, naar Egersund, via weg 44.
In Åna Sira, aan het eind van het dorp, stopt een weggetje aan de rand van het water, waar de rivier uitmondt in de fjord. De plaats is ideaal voor de nacht, het uitzicht op de zonsondergang is prachtig, het is doodstil. En het is droog en zacht. (N 58°17'31'' E 6°26'17'')
Dinsdag 21/9
Åna Sira maakt deel uit van de gemeente Sokndal. De plaatselijke toeristische brochure presenteert Sonkdal als onderdeel van de internationale "Cittaslow"-beweging, een groepering van steden die de nadruk leggen op levenskwaliteit, de "slow down".
Een groot bedrijf is de hoeksteen van de plaatselijke economie: Titania AS, dat 220 mensen in dienst neemt. Het ligt in de buurt van de Jøssingfjord. Het is een open mijn waar ilmenieterts wordt gewonnen, waaruit titanium wordt gemaakt. Een zeldzaam metaal dat onder ander gebruikt wordt in de wapenindustrie. Wat de brochure niet vermeldt, is dat deze regio in de jaren tachtig op een weinig benijdenswaardige manier werd gekenmerkt door het eerste grote Noorse milieuschandaal. Bijna een halve eeuw lang heeft het bedrijf duizenden tonnen zeer giftig afval in de fjord gedumpt. Zo veel dat de diepte van de fjord veranderde van 50 meter naar amper 15 meter... Toen Greenpeace van dit schandaal hoorde, organiseerde het, met de hulp van de plaatselijke vissers, een blokkade van het titaniumtransport, waardoor de regering in Oslo gedwongen werd in te grijpen. Sindsdien is het slib elders verwerkt, maar de fjord is voorgoed vervuild...
Aan het eind van de fjord, op de rechteroever, een stapel rotsblokken en een groot Indiaas schip dat arbeiders met erts aan het laden zijn, in een vreselijk kabaal. Tegenover dit industriële panorama ligt een beschermde archeologische vindplaats, Helleren, een nederzetting met twee oude huizen genesteld onder een rots.
Door een prachtig landschap van enorme rotsen, slingert route 44 naar Egersund en het nabijgelegen eiland Eigerøy, dat over de weg bereikbaar is. Om bij de vuurtoren van Eigeroy te komen, loopt u over een mooi pad van ongeveer twee kilometer tussen rotsen, schapen en koeien naar de vuurtoren. Een gietijzeren vuurtoren, geautomatiseerd sinds 1989.
De panoramische Jaerenroute, die langs de kust richting Stavanger loopt, begint iets verderop. Hier verandert het decor in een vlak landschap van velden en koeien.
We vinden een mooi plekje aan zee, bij een haventje, waar op het strand een roestig wrak ligt weg te kwijnen. 's Avonds maken we een kampvuur. Voor ons vertrek hebben we een heel praktisch systeem aangeschaft: een opvouwbaare vuurkorf en BBQ tegelijk. Het is compact en lichtgewicht, dus makkelijk mee te nemen. Op de vuurbestendige deken kun je je kampvuur maken en met behulp van de opvouwbare grill kun je worstjes roosteren. Na gebruik hoef je slechts de as van de deken af te gooien. (www.foldingfire.com)
Madland (N 58°35'15'' E 5°38'17'')
VW T5 1.9TDI uit 2008 140PK
