Zomer 2022: Engeland en Scandinavië

[bvddobb]

Door omstandigheden konden we dit jaar héél lang weg, grofweg van 1 jul t/m 1 oktober.

We zijn eerst naar Engeland geweest (Camperjam, en toen teruggezworven naar Harwich via Cambridge en Constable country). En toen naar Scandinavië. Eerst samen naar Oslo, via Hirtshals-Langesund. Daar is Marga op het vliegtuig gestapt naar Alta om haar zus in Øksfjord in het hoge noorden van Noorwegen een weekje te bezoeken. Zij is van daar eerst met de Hurtigrutenboot, door de Lofoten, terug naar Bodø gevaren, en van daar met de trein verder naar het zuiden naar Namsskogan gereisd, naar haar nicht daar. Bart is van Oslo door Zweden naar Namsskogan gereden, om daar Marga weer op te pakken. En van daar zijn we verder door Zweden naar het noorden gereisd, hebben nog een stukje Finland meegepakt, en zijn van daar weer door Noorwegen teruggezakt naar Kristiansand om van daar de boot terug naar Eemshaven te nemen.

We hebben van deze reizen niet hier een 'live' reisverslag bijgehouden, zoals we vaak gedaan hebben, maar wel op Polarsteps. Die reisverslagen willen we nu hier graag met jullie delen. Op Polarsteps heeft Bart de reizen zo'n beetje bijgehouden op zijn telefoon. De foto's daar zijn dan ook meer 'kiekjes', gemaakt met de telefoon. Marga heeft natuurlijk weer veel meer hele mooie foto's gemaakt, die in twee Google foto-albums te vinden zijn. Hieronder vinden jullie de links:

Engeland: Camperjam, Cambridge, Constable-country:

• Verslag op Polarsteps
• Google foto-album

Scandinavie: Noorwegen, Zweden, een stukje Finland, Noorwegen:

• Verslag op Polarsteps
• Google foto-album

Let op: op Polarsteps worden de foto's en filmpjes in het verslag vaak 'bijgesneden'; als je het origineel wilt bekijken moet je even op de foto of het filmpje klikken!

[Blue Moon]

Hoi Bart & Marga, jullie hebben weer een prachtige reis achter de kiezen, zeker deze in het mooie Noorwegen waar wij ons hart verloren hebben!
Bedankt om ons mee te laten genieten.<;-)

[eurocook]

Bart & Marga,
We hebben weer genoten van jullie prachtige reizen.
Groet Eurocook

[brugseb]

Hey Bart en Marga,ik dacht al, het is daar wel erg stil - leuk om ons mee te nemen op jullie pad!

[bvddobb]

Druk!
Dit was onze vierde keer, we waren er eerder in 2014, 2016 en 2018. Het was nu drukker dan ooit! Er waren nu hele delen van het landgoed die anders nooit gebruikt werden óók in gebruik als kampeerterrein. Het zal wel komen doordat de edities van 2020 en 2021 moesten worden doorgeschoven vanwege corona (je tickets uit die jaren bleven geldig) en er natuurlijk ook nieuwe bezoekers voor de 2022-editie waren. Toch bleef er nog wel genoeg 'vrij' gebied over op het landgoed om ook nog rustig te kunnen wandelen.
Buitenlandse (van buiten de UK) bezoekers hebben we amper gezien, en andere Nederlanders dan Appie en Agniet al helemaal niet. Enkele Engelsen veronderstelden ook dat wij wel superrijk én een beetje gek moesten zijn, om met de huidige dieselprijzen helemaal van Nederland naar Camperjam te komen rijden...

Veranderend karakter
Wij hebben sterk de indruk dat het karakter van Camperjam door de jaren heen wel wat verschuift. We herinneren ons nog goed dat we de eerste keer met een deelnemer in een oude Citroën C3 spraken, die speciaal een beetje achteraf tussen de bosjes was gaan staan, omdat hij zich een beetje misplaatst voelde tussen al die VW-busjes... Nu stonden er meer witte reuzen, caravans, tenten en non-VW buscampers dan ooit.
Of dat we onze ogen op de markt uitkeken bij stands van bijv. Lotus, waar ze compleet nieuwe aandrijflijnen voor T1busjes aanboden, of die onderdelenhandelaar met 20 verschillende linkerdeuren voor T1,'s, nog 15 neuzen, enz. Bedrijven als Seikel met aanpassingen voor off-roadgebruik, enz. Dat was nu allemaal veel minder, terwijl het aanbod van 'meuk' (T-shirts, dromenvangers, hoedjes en petten, zeep, thee...) evenredig gegroeid was. De markt als geheel leek ons ook kleiner, in tegenstelling tot het aantal deelnemers.
Wij hebben de stellige indruk dat het karakter langzaam verschuift van puur VW-bus naar 'algemeen' festival, waar een hoop mensen helemaal niet meer komen voor VW-busjesdingen maar gewoon voor de gezelligheid, de muziek, de drank, de festiviteiten. Het is nog steeds heel gezellig, hoor, maar wij vinden die verschuiving toch een beetje jammer, we weten niet of we er ooit nog een vijfde keer heengaan.

[bvddobb]

Leuk dat je ons rendierplaatje hier aanhaalt. Was een toevalstreffertje op de Stekenjokk (Zweden), waar we ook een prachtig plekje hadden.

@Mickel Moen: We denken dat we bijna op dezelfde plek hebben gestaan, gezien de berg en de waterval op de achtergrond . De struikjes zijn wat hoger, nu.





We zijn nog even naar de waterval toe gelopen:

[Pascal-141]

Druk!
Dit was onze vierde keer, we waren er eerder in 2014, 2016 en 2018. Het was nu drukker dan ooit! Er waren nu hele delen van het landgoed die anders nooit gebruikt werden óók in gebruik als kampeerterrein. Het zal wel komen doordat de edities van 2020 en 2021 moesten worden doorgeschoven vanwege corona (je tickets uit die jaren bleven geldig) en er natuurlijk ook nieuwe bezoekers voor de 2022-editie waren. Toch bleef er nog wel genoeg 'vrij' gebied over op het landgoed om ook nog rustig te kunnen wandelen.
Buitenlandse (van buiten de UK) bezoekers hebben we amper gezien, en andere Nederlanders dan Appie en Agniet al helemaal niet. Enkele Engelsen veronderstelden ook dat wij wel superrijk én een beetje gek moesten zijn, om met de huidige dieselprijzen helemaal van Nederland naar Camperjam te komen rijden...

Veranderend karakter
Wij hebben sterk de indruk dat het karakter van Camperjam door de jaren heen wel wat verschuift. We herinneren ons nog goed dat we de eerste keer met een deelnemer in een oude Citroën C3 spraken, die speciaal een beetje achteraf tussen de bosjes was gaan staan, omdat hij zich een beetje misplaatst voelde tussen al die VW-busjes... Nu stonden er meer witte reuzen, caravans, tenten en non-VW buscampers dan ooit.
Of dat we onze ogen op de markt uitkeken bij stands van bijv. Lotus, waar ze compleet nieuwe aandrijflijnen voor T1busjes aanboden, of die onderdelenhandelaar met 20 verschillende linkerdeuren voor T1,'s, nog 15 neuzen, enz. Bedrijven als Seikel met aanpassingen voor off-roadgebruik, enz. Dat was nu allemaal veel minder, terwijl het aanbod van 'meuk' (T-shirts, dromenvangers, hoedjes en petten, zeep, thee...) evenredig gegroeid was. De markt als geheel leek ons ook kleiner, in tegenstelling tot het aantal deelnemers.
Wij hebben de stellige indruk dat het karakter langzaam verschuift van puur VW-bus naar 'algemeen' festival, waar een hoop mensen helemaal niet meer komen voor VW-busjesdingen maar gewoon voor de gezelligheid, de muziek, de drank, de festiviteiten. Het is nog steeds heel gezellig, hoor, maar wij vinden die verschuiving toch een beetje jammer, we weten niet of we er ooit nog een vijfde keer heengaan.

Prachtige reis hebben jullie weer achter de rug .

Ik ben 10 jaar na elkaar naar Camperjam geweest , ik was destijds de eerste buitenlander (en toen enige) die Camperjam bezocht , was toen een beetje raar , ik voelde me wat bekeken door al die Engelsen die zich afvroegen wat die Belg daar kwam doen .
Ik heb het altijd het leukste VW bus treffen gevonden , en ik heb er al vele bezocht door de jaren heen.
Sinds Covid er gekomen is (2020) ben ik niet meer naar Camperjam (of andere VW Bus treffens in de UK) geweest . Ik zag het niet zitten om tussen al die dronken Engelsen te gaan lopen terwijl er nog steeds zo'n Chinees virusje rondgaat . Misschien volgend jaar , ik zie nog wel .

[arjanzevenaar]

De markt verandert en dat is goed, dus ook de festivals daaromheen. Om de markt te verjongen zal je ook nieuwe mensen moeten aantrekken en die kunnen geen VW California betalen of willen dat niet meer. En leuk hoor die bedrijven zoals Seikel maar als ik daar de prijzen van zie snap ik wel waarom dit soort bedrijven niet naar dit soort festivals meer gaan. Zeker nu de 4wd markt helemaal over de top gaat, als een bedrijf zoals Hymer een mercedes sprinter busje wat opleukt met enkele 4wd accessories en de bus mag gelijk 255.000 euro kosten.

[bvddobb]

Zeker nu de 4wd markt helemaal over de top gaat, als een bedrijf zoals Hymer een mercedes sprinter busje wat opleukt met enkele 4wd accessories en de bus mag gelijk 255.000 euro kosten.

Ha, ha, ja, wij hebben hem ook zien staan, op de beurs. Onbegrijpelijk. Gelukkig was er ook deze nog : volledig elektrisch, wordt gebouwd in bukhanka's waar motor en versnellingsbak ontbreken (de elektrische aandrijving drijft de tussenbak aan - zo heb je ook nog de mogelijkheid van 4x4):

[bvddobb]

We zijn dit jaar eigenlijk voor het eerst een heel eind door Zweden van zuid naar noord getrokken. We waren wel eerder in Zweden geweest, maar altijd maar kort, of in één bepaald gebied.
Nadat Bart Marga op het vliegveld van Oslo had afgezet, is hij eerst zelf 12 dagen door Zweden getrokken, naar Namsskogan (ongeveer halverwege Noorwegen, in het 'smalle' deel) om daar Marga op te halen. Daarna zijn we samen vanaf Namsskogan weer door Zeden naar het noorden getrokken, om bij het drielandenpunt bij Kilpisjärvi weer Noorwegen binnen te gaan. De hele route hebben we via de 'avontuurlijke route'-optie van Tomtom gedaan, dus bijna volledig over achterafwegen, ongeveer de helft over halfverharde gruiswegen, waar we soms een halve dag niemand tegenkwamen.

Kamperen
Zweden lijkt wel het ideale land voor busjekamperen! Nog nooit hebben we langs de route zó veel leuke, goede kampeerplekken gezien. Elke dag kom je wel langs 5 à 6 badstrandjes en/of picknickplekken, óók langs de gruiswegen, waar bijna altijd een droogtoilet en een picknicktafel staat, en soms ook een bad/vissteiger, vuurplaats en schuilhut. Meest met plek voor in principe zo'n 3 à 4 busjes, soms ook qua terrein voor witte dozen volledig ongeschikt, en meestal helemaal verlaten! We hebben daar vaak overnacht en slechts tweemaal is er iemand bij komen staan. In Noorwegen zie je dat toch veel minder. Een paar voorbeelden:










De Wildernisweg (Vildmarksvägen)

Als sinds het reisverslag van Mickel Moen uit 2014 met zijn beroemde rendierenfoto stond die op ons verlanglijstje!



We hadden daar een toch wat naïef-romantisch idee bij, van ook een gruisweg, met mooie kampeerplekken onderweg... Nou, dat was het misschien ook, ooit, maar nu zeker niet meer. De natuur, zeker rond Stekenjokk, Trappstegsforsen en Kultsjøån is heel mooi. Maar de weg is een volledig gladgestreken brede tweebaans asfaltweg waar je op hele stukken zelfs 110 km/u mag (voor Scandinavië echt snel!). En dat gebeurt dus ook: de route is een bijna-cirkel, en in beide richtingen racen dan ook grote aantallen witte reuzen rond. Zijweggetjes naar waarschijnlijk ooit leuke kampeerplekjes zijn allemaal afgezet met kettingen, grote stenen of verbodsbordjes, alleen grote aangelegde parkeerplaatsen zijn toegankelijk, en die staan dus ook vol met witte reuzen. Zo dus ongeveer (en dit is dus naseizoen):





Het aardige is dan wel weer dat van bijvoorbeeld Strömsund naar Gäddedde de brede asfalt toeristen-Wildernisweg aan de éne kant van de rivier loopt, terwijl aan de andere kant een halfverharde gruisweg loopt. Nadat ik het 'officiële' rondje Wildernisweg gemaakt had, ben ik over deze parallelroute terug naar de grens gereden om daar over te steken naar Namsskogan in Noorwegen, en daar ben ik op het hele stuk dus maar één andere camper tegengekomen en heb ik op een van de bovenstaande kampeerplekjes gestaan, één keer alleen, één keer dus met één andere camper. Een wereld van verschil!

De moraal van het verhaal is hetzelfde als inmiddels in Noorwegen, zullen we de tweede helft van de vakantie nog leren. Fantastisch, die toeristenroutes: daar verzamelen zich de witte reuzen in groten getale, en als je die routes nu mijdt, kun je een hele mooie rustige reis maken!

[Nuka]

Wat een mooi reis verslag hebben zitten genieten van de foto`s.