Odorfs [roest]projecten -bumperbalk/spatbord vanaf p10-

[schnarf]

respect

[odorf]

Nog bedankt voor de reacties

Druk bezig geweest ... plaatjes:

Ik zou stoppen bij de wielkast, maar die moet dan nog wel een beetje spatwaterdicht:

Dit onderkantje, achter de bumper, komt ook uit de donor.
Daar kon ik mooi het 'punten' of stipjes lassen of hoe je het wil noemen op oefenen.

Ging redelijk, maar oefening baart kunst ...

Ik had ooit het optimistische waanidee om de wielkast als één geheel met dit stuk vloer te plaatsen.
Yeah Right! Dat gaat niet Odorf, toch maar loshalen hoor!

[odorf]

Dat moest losgehaald ... en ..

Daar zat wat verborgen roest ... die over een aantal jaren de nieuw geplaatste wielbakrand weer vrolijk op kan knabbelen.

Net zoals achter de kit in de hoek van de wielkast.

De bodembeschermingskit is op somminge plekken erg dik aangebracht. Prima op zich maar ik heb gemerkt dat hoe dikker de kit erop zit hoe makkelijker hij tot op de grondverf loslaat. Wees gewaarschuwd dus, de donor was tenslotte van 2003 dacht ik.

Maar goed, inmiddels is dat bruine allemaal gezandstraald en in de roestbeschermende primer.

Van het zijdeel moet nog wel wat overtollig materiaal af.
En ik moest nog uitvissen hoe ik dat deel ter hoogte van de C-stijl aan het chassis vastmaak.

Want ik wil eigenlijk hier in dit nisje de verbinding hebben.

Waarom in dat nisje?
De wielkast bestaat daar uit 4 lagen plaatwerk; -binnenwielkast -verbinding met C-stijl -wielkast -en buitenplaatwerk.
Dit is allemaal op elkaar gepuntlast en zit bij de donor prima. Bij mijn bus is dat allemaal roestig.
Als ik al die lagen uit elkaar ga pellen krijg ik dat nooit meer zo strak op elkaar en zit ik binnen de kortste keren weer met ellende ...>

[odorf]

> ... Daarom wil ik proberen zoveel mogelijk laswerk 'naar binnen' te halen waar naden niet gevoelig zijn voor vocht enzo.
Maar de constructieve sterkte van de zuil van de C-stijl wil ik ook niet aantasten.
En ik moet er nog wel bij kunnen met de lastoorts.

Daarom dus in dat nisje, en voorbij de vloer naar beneden las ik verder op de stippellijn op onderstaand plaatje.

Dat was eigenlijk de laatste grote puzzel.

Dit stukje wordt ook nog weggeslepen

(Hier zit dus normaal de sandwich van binnen en buitenspatbord op gepuntlast)

Jan moet dit maar even skippen en even doorlezen in het volgende stukje

Want ik heb toch gewoon een gat gemaakt voor de walstroomaansluiting.

Precies zoals de oude ... gewoon omdat het kan.

[odorf]

Toen heb ik de achterkant wat verder ondersteund, voor de zekerheid ...
Achteraf niet echt nodig, maar toch.

En de C-stijl er heel precies uitgeslepen.

Want ik wilde dat specifieke roestspookje ook in de kiem smoren.

Dit is de binnenkant van de C-stijl.

Ondertussen ook nog twee interessante objecten opgehaald bij de dealer;

En meteen even droog gepast.

Dat geeft dadelijk een hoop minder ellende in de wielkast.

En hier is de C-stijl binnenzijde verder afgeslepen.

Dat haakje bovenaan heb ik er later ook nog afgehaald, dat was te lastig in te passen.

En ik werd ondertussen ook gek van mijn werkbank die steeds voller met gereedschap en spuitbussen kwam te liggen.
Ik had geen hout meer voorradig, maar wel een paar oude pallets ...

[odorf]

Toen heb ik even zitten denken hoe ik -op het niet helemaal recht naar achter lopende deel met de V-knik- een mooie aftekenlijn kon maken.
En ook nog twee keer op dezelfde plek, op de donor en op mijn bus.

Ik kwam op deze constructie:

Een stuk plastic met de doorsnede van het zijprofiel met de V, stift erin vast met Twraps en tekenen maar.

Toen vrij precies en op het gemakje de boel uitgeslepen.
En meteen PROEFPASSEN!

Het geheel moet nog iets naar voren ...

En aan de bovenkant zit er nog wat in de weg ...

Maar het begint er al wat completer uit te zien:

[odorf]

Na wat slijpwerk, erin, eruit, slijpwerk etc. waar ik uiteindelijk bijna een hele dag mee zoet was.
Kwamen we van hier:

Naar ... tadaa

Strak erin.
Hier en daar moet er nog wat milimeterwerk aangepast worden.
Maar ik ben voorlopig al heel tevreden met dit resultaat.

Ondertussen is alles gestraald, zijn de kleefresten van het schuim aan de binnenkant eraf en kan hij -bijna- worden vastgelast.

Odorf

[Pascal-141]

[Multivan Generation]

Hard bezig geweest Odorf

Bijna toe aan een weekendje ontspannen

Die kunststof wielkuipen is mooi spul he?

Ga rustig verder en behoud je kwaliteit van werken

Groeten Peter

[Mickel Moen]

Tjonge jonge Odorf.

Wat een klus..
Wat een begeestering...
Wat een werk....

Dat je nog tijd hebt om foto's te maken.

Diep respect

We zullen jullie wel missen op het weetjewel weekend, maar volgend jaar dus weer een als nieuwe bus.

[Mac]

Helemaal met Geert eens, wat een werk.
Dit jaar het camper weekend niet kunnen halen, maar volgend jaar is het echt "zelfbouw" camper weekend.

[brugseb]

Volg met stijgende verbazing en bewondering, vraag me af waar je ergens zult stoppen (Pascal heeft nog meer plaatwerk en door te zagen busjes staan hoor ).
Ik zie het tegelijk steeds minder zitten om zelf te gaan zoeken achter roest, als ik dit allemaal zie (leve de struisvogel)... Ik hoop dat mijn exemplaar nog in de Audi fabriek is gemaakt (eind '91) en misschien minder gevoelig is
Doe zo voort
Bart

[odorf]

@Peter,
Ben inmiddels wel toe aan een paar maanden diepe ontspanning,
maar goed, kaken op elkaar, en doorgaan.

Wielkuipen is idd wel 'mooi spul'.
En ik was eerlijk gezegd wel verbaasd dat het nog leverbaar was.

@Geert,
Dank voor je mooie woorden,

De foto's probeer ik sowieso te maken om later nog eens terug te kunnen zien
wat voor enorme klus ik me op de hals heb gehaald.
Maar soms schiet het erbij in.

@Mac,
Ik bouw een beetje na, dat is eigenlijk alles

@Jan,
Yep, spuitwerk ga ik ook zelf doen, en dat liep al meteen helemaal in de soep.

@Bart,
Ik ben nog niet rond, dus er zit nog wel wat werk aan te komen. Maar dat wordt weer vanaf volgend seizoen.
Voorlopig heb ik meer dan genoeg op de plank liggen.
En zoals ik het doe -alles volledig vervangen- is ook wel een erg enthousiaste (of krankzinnige) manier van roestplekjes bijwerken.
Er bestaan genoeg tussenwegen die ook goed zijn. En zolang het je niet stoort hoef je ook niet per se -op zoek- naar de roest.


De voortgang:
Het spuitwerk dat in de soep liep ...
Je hebt 2 componenten Epoxy primer. Dat zijn twee blikken (primer en verharder) die in een vaste verhouding 2:1 bij elkaar moeten en na roeren, even staan, daarna met de verfspuit opgespoten kunnen worden. Na korte tijd zet het het verhardingsproces in en heb je uiteindelijk een harde verflaag.
Tot zover de theorie.

Vorige week zondagavond heb ik de primer gespoten, maar maandag kwam ik erachter dat het hardingsproces maar ten dele heeft ingezet.
Het is stofdroog, maar als je met een vinger stevig drukt schuift de verflaag op.

Ik had helaas best wel aardig wat gespoten, binnenkanten en randen spatbord, schroefveer, en ... chassisbalken, draagarm en dwarsbalkjes.
En al die verf gaat niet meer verder hard worden! Advies her en der ingewonnen, maar deze verflaag komt niet meer goed. Mogelijk verkeerde blikje verharder toegevoegd, mogelijk (restje verf) teveel lucht erbij, niet goed geroerd. De oorzaken zijn niet te achterhalen. Maakt ook weinig meer uit.
Het moet eraf.
Ik zal de woorden die toen zijn uitgesproken niet herhalen. Er vlogen ook wat stukken gereedschap door de ruimte.

Toen ben ik 4 volle avonden met thinner en schuurmatjes in de weer geweest om alles eraf te schrobben. Wat was ik blij met mijn koolstofmasker.
En toen met een vers blik opnieuw gestart. Dit begon na korte tijd al te 'curen' dus dat ging gelukkig wel goed. Chassisdelen met een zwarte 2K lak gespoten, had toen alleen nog een oud blikje groen en wilden niet opnieuw risico nemen. Inmiddels vers groen laten mengen.
(Allemaal geen foto's van)

Nog een gat voor de koelkastafvoer gezaagd:

Voordat ik de wielkast definitief kon plaatsen moest op de plek van de proplassen de lak weer weg.
En op die plekken is doorlasbare primer gespoten.

En toen kwam ik weer een nieuwe uitdaging tegen.
De nieuwere wielkast is HOGER. Natuurlijk! Ik had het al eens flauw gezien en niet meer aan gedacht.
Tot -schrik- de staande kast rust OP de wielkast.
Kast snel uitgepakt en naar binnen gesleurd.

Ja hoor, die staat compleet uit het lood

Zucht, we gaan de kast maar aanpassen. Want een stuk uit de wielkast zagen vind ik een minder goed idee.

Maar dan nu de leukere berichten:
De zijkant vastzetten:

Ik ben begonnen met een koperen strip. Door het koper wordt de warmte beter verdeeld.
Je prikt niet tussen de naad met de lasdraad. en door het plaatje kunnen de beide delen beter worden uitgelijnd.

[odorf]

De pennetjes zijn Cleco's, een soort metalen klemplugjes die je er met een tangetje weer uit kunt halen.
Deze houden het koperen plaatje en beide delen op z'n plek.

Ik had aan de onderkant helaas toch iets teveel weggeslepen.
Naad iets te ruim geworden.

Eerste hechtlasjes:

Naad mag dus ook niet te krap, je leest het wel ... naad 1mm, maar ik dacht hoe strakker hoe beter.
Maar door de krimp kruipen dan de beide plaatdelen over elkaar. Ik heb een paar hechtlasjes open moeten slijpen en de naad ruimer gemaakt.
Dus als iemand zegt: je moet een ruimte van 1mm tussen plaatwerk aanhouden dan is dat zo

En afgeslepen ziet dat er zo uit:

[odorf]

Er zit een halve mm ofzo verschil tussen voor en achter, maar niets dat met een likje plamuur uiteindelijk niet op te lossen is.
Er waren op bovenstaande foto ook nog een paar gaatjes te zien, ontstaan waar de las bovenop het plaatwerk lag in plaats van erin.
Maar dit is ook al weer volgelast inmiddels.

Langzaamaan leer ik het geloof ik een beetje.

Onderhand ook het kruis eruit en de steunbalkjes eronder vandaan.

En pas nadat de buitenkant helemaal vastzat ben ik verder gegaan met de andere kanten zoals de binnenkant op de chassisbalk.
Hier kwam de dorpelsloper nog van pas.

Nu nog één stukje toevoegen, namelijk het laatste stukje vloer:

Maar ook dit onderdeel geeft zich niet zonder slag of stoot gewonnen:
Als ik hem precies aanleg op de wielkast kom ik 4 tot 5 mm te kort

Dan verplaatsen we de bultjes bij de wielkastaansluiting maar iets met een hamer.

Tot zover weer ...

Odorf